niedziela, 4 września 2011

A miało być tak pięknie ..... i podsumowanie

Miałam pisać regularnie, zostawiać dla potomnych (i siebie) wszystkie ulotne stany aby moc do nich wrócić po latach, dzielić się z Wami swoimi przemyśleniami, odczuciami, chciałam aby mój blog chociaż trochę był podobny do blogu który prowadzi Hafija - a tu wyszło jak zwykle. :(
Termin mamy na jutro (05.09) a ja utknęłam na czerwcowym wpisie :( ....
Niestety na zwolnienie poszłam tak naprawdę dopiero w sierpniu bo chciałam zostawić w pracy  wszystko tak jak należy, pozamykać co się da i uznałam ze ten ostatni miesiąc muszę mieć dla siebie.
Poza tym bieganie na ćwiczenia, krotki wyjazd nad morze i nawet nie wiesz człowieku kiedy ci dni uciekają ;)!
Dobrze ze jest lato wiec dni trochę dłuższe.

Ponieważ jesteśmy na finiszu, czas na krótkie podsumowanie ostatnich 9 miesiecy.
Zgrzeszyłabym gdybym zamarudziła! 
Pomijając krótki okres na samym początku kiedy to hormony szalały i cale jedzenie było śmierdzące, to gdyby nie drobny dyskomfort spowodowany szybkim nabraniem prawie 11 kg i pewne ograniczenia ruchowe z tym związane, mogę śmiało powiedzieć ze wcale nie odczułam ze mam lokatorke ;)!
Żadnej zgagi, puchnięcia w upały (no może troszeczkę), innych problemow.
Naprawdę jestem mile zaskoczona ze przeszłam te 9 m-cy bez żadnych specjalnych "atrakcji".
No powiedzmy, był jeden wyjątek, ale o tym  za chwile. 
Nawet teraz Julka całe dnie drzemie, od czasu do czasu dając mi kopniaka żeby o sobie przypomnieć i  wszystkie siły zostawiając sobie na wieczorne rozrabianie (oj i to niezłe!!!).
Tydzień temu Juniorka ważyła ~3.1 kg wiec te 3 kg nieźle daja mi popalic wieczorami ;)!
A ponieważ od dłuższego czasu jest już ułożona do wyjścia wiec możecie sobie wyobrazić jakie to odczucie ;)!

Wracając do tego "wyjątku" -  16.08 byłyśmy na kontroli i w trakcie badania pani doktorkowa trochę za intensywnie nas badała, wynikiem czego był krwotok i panika.
Panika wzrastała w miarę uświadamiania mi przez panią że  jej zdaniem to mogą mi już wody odchodzić (bo Mała jest bardzo nisko i gotowa do wyjścia) i mogę już wieczorem urodzić. 
Niby torba w bagażniku ale nagle 1000 myśli ze czegoś tam nie dopakowałam, że czegoś tam nie zrobiłam .....
Dostałyśmy skierowania do szpitala na 2 dniowa obserwację.
Małż po moim telefonie że jadę do szpitala dostał prawie ataku męskiej paniki przedporodowej i ledwo powstrzymałam go przed rzuceniem się do samochodu i przyjazdem.
Na szczęście po KTG i kolejnym badaniu okazało się że pani naruszyła mi jakieś naczynka ale krwotok ustaje.
Wróciłyśmy  na noc do domu i do dziś jeszcze się jakoś nie rozdzieliłyśmy.
Chociaż przez kilka dni  miałam strasznego nerwa przy każdym ruchu
W ubiegły wtorek byłyśmy już na ostatnim badaniu  na którym sytuacja się powtórzyła ale jak się okazało pani doktorkowa zrobiła to celowo, żeby poluzować Malej wyjście i nazywało się to masaż szyjki macicy ....... 
Masakra! Myślałam ze pogryze wszystko i wszystkich!
Zdecydowanie  nie jest to miłe przeżycie!

Plan na najblizsze dni jest taki ze jesli do jutro Julka sie nie zdecyduje to jedziemy na KTG posluchać czy wszystko OK.
I będziemy tak jeździć co dzień albo co 2 a jak sie dalej nie zdecyduje to 12.09 zostaniemy juz w szpitalu.
Moim zdaniem ona czeka na 8 września żeby razem z mamą obchodzić urodziny :)!!!!