niedziela, 20 listopada 2011

Historia mojej laktacji

I tak chciałam się poskarżyć w tym temacie, może trochę później ale Hafija swoim postem zmotywowała mnie do zrobienia tego już!
Założenie i nastawienie było takie ze będę karmić piersią tak długo jak się uda.
Początek był rewelacyjny!
Rzeka pełna mleka!
Ponieważ dziecię moje w nocy śpi jak susełek, po końcu karmienia około 22 i pierwsza pobudka była ok 3, ja budziłam się zalana mlekiem po pas! 
Młoda jadła ile chciała, oczywiście najchętniej non-stop przy cycuchu.
2 tygodnie po wyjściu ze szpitala byłyśmy na kontroli lekarskiej i dziewczę przytyło 600g w stosunku do wagi z "wyjścia".
Trafił nam się w międzyczasie zator - matka padła z temperaturą 39 stopni na 2 dni
Trafił nam się obgryziony sutek który do dziś jest obolały i nie wszystkie pozycje są dobre do karmienia.
Mimo wszystko jechałyśmy na cycuchu.
Gdzieś około 4 tygodnia zaczęła marudzić, miała tylko krótkie drzemki w ciągu dnia, zaczęła pokazywać nerwy po jakimś czasie jedzenia.
I zaczęły sie domysły w czym problem?
Dziecko najedzone, przytulone do cycucha, pielucha sucha a tu nerwy!
Kupiliśmy wagę  i okazało się że Młoda stanęła na wadze.
Znowu lekarz - kazał dokarmiać 30-50 ml mleka w prochu po każdym jedzeniu cycucha - ale moje dziewczę miało w nosie smoczki!
Nawet jak cycuch był tak zjedzony ze każde przystawienie skutkowało pojawieniem się gwiazdek przed oczami, próba nakarmienia ściągniętym moim mlekiem kończyła się niczym.
Po prostu nie potrafiła poradzić sobie ze smoczkiem.
Po kolejnych 2 tygodniach tatuś zabrał nas do innego pediatry żeby inna mądra głowa spojrzała na problem bo matka w nerwach, dziecko w nerwach a dwie kobity marudy w domu to juz za duzo atrakcji.
Pan doktor obejrzał małą ze wszystkich stron, pozaglądał w gardło, uszy, nosek, obsłuchał i nie stwierdziwszy nic niepokojącego kazal przystawic do piersi.
Po chwili mała  zaczęła sie denerwować i kolejny raz usłyszałyśmy ze po prostu malo jedzenia i należy dokarmiać butlą.
Ale nakarm tu butlą jak dziecko nie chce!
Wracając wstąpiliśmy do kolegi który obiecał poratować "super - smoczkiem".
Jego dziewczę, starsze od Julki o 2 m-ce od początku musiało być karmione butlą i również smoczek był "bee".
I tak oto 28.10 wieczorem nasz pociecha wciągnęła swoją pierwszą butle przez smoczek LOVI:
 A wciagnęla calkiem sporo bo aż 100 ml (+ cycuchy).
Odtąd 2-3 razy dziennie oprócz piersi musimy dokarmic sie sie sztucznym mlekiem.
Źle mi z tym bo miała byc tylko pierś a tu niestety, nie wiadomo dlaczego mleka  mało.
Nie stosuje diety odchudzającej, piję dużo wody, herbatek koperkowo - rumiankowych, CHCĘ mieć dużo mleka - wiec o co chodzi???? 
Rozmawiałam z doradcą laktacyjnym i poradziła mi żeby dodatkowo ćwiczyć z laktatorem .
Niewiele to pomogło.
Od kilku dni jednak widzę jednak blade światełko w tunelu - mleko troche szybciej sie zbiera i np w ramach kolacji Julka dojada tylko np 60 ml sztucznego mleka - a jadała  już i 120 ml!
Oby to tylko nie było chwilowe ......
Nie mam już pomysłu za to nerwy coraz większe! :(

6 komentarzy:

  1. nerwy, dokarmianie, przystawianie nie wiem jak idzie to nie powiem . dzieci na piersi nie tylko przybierają mniej, ale czasem przez miesiąc nic a następny miesiąc x2. może anemia niemowlęca, ale to trzeba krew zbadać. może bierzesz hormony, może jesz coś zmienia smak mleka. widzę że się denerwujesz bo to normalne. dziecko nie może się nie najada piersią. chciałabym pomóc ale też nie rób sobie wyrzutów, spokój jest najlepszym przyjacielem laktacji. trzeba sobie zaufać i ćwiczyć, ćwiczyć.niektórym mamom pomogły nakładki. dziecko zawsze zje butle bo jest łatwiej. jeżeli nie ma fizjologicznych podstaw do problemów z laktacją, a dziecko na samym cycusiu ma zdrowy wygląd (u mnie w poście jest) to może warto szukać innego sposobu przystawiania, pozycji, ale po pierwsze trzeba odciąć nerwy i odpuścić głównie sobie. na pewno nie głodzisz dziecka, a siatki centylowe w pl są opracowane pod dzieci karmione mieszanie więc zawyżone. spójrz na blogi mam które karmiły tylko piersią. prawie wszystkie dzieci były poniżej normy. jeżeli jednak zdecydujesz że sama pierś to za mało to nie win siebie w żadnym przypadku. to nie czas na nerwy a na radość macierzyństwa. może wizyta w poradni albo dalsze spotkania z cdl. trzymam kciuki.

    OdpowiedzUsuń
  2. Może być również tak, że toja Mała na razie potrzebuje więcej zjeść, a po osiągnięciu "swojej" wagi będzie jeść mniej i wtedy jej pierś wystarczy. Głowa do góry.

    OdpowiedzUsuń
  3. Bardzo Wam dziękuję za wsparcie! Z jednej strony strasznie się zawzięłam że jednak będzie pierś i wierzyłam ze damy rade a z drugiej ogarnia mnie zwątpienie kiedy lekarze miedzy wierszami mówią: "kobieto daj butle bo głodzisz dziecko" a ja mam świadomość ze faktycznie dziecko nie jest najedzone :(.
    A siatki centylowe to o kant ... potłuc :/!
    Masz racje Hafijo - nie wiem co bylo podstawa ich opracowywania!

    jeszcze raz bardzo Wam dziekuje za "dobre słowo"!

    Pozdrawiamy
    A&J

    OdpowiedzUsuń
  4. Moja pediatra z CZD jak mały przybierał np. 60g tygodniowo (kiedy powinien 180 min) a ja się denerwowałam mówiła - przybiera, jest radosny, zdrowy, różowiutki - nie martwić się. Ostatnio powiedziała mi, że teraz jest plaga dzieci otyłych, które już przed ukończeniem roku są zaraz pod lub nad 95 centylem i to jest dopiero dramat, bo to najczęściej skutkuje otyłością w przyszłości. Nie martw się - wrzuć na luz i przede wszystkim słuchaj dziecka.

    OdpowiedzUsuń
  5. Hafijo, trafiłaś na mądrą kobietę (zazdroszczę ;))!
    Julka przez pierwsze 2 tygodnie przybrała 600g a potem przez kolejne 5 tygodni tylko 400g (wychodzi średnio 80g tygodniowo) więc 2 doktorków uznało ze mam za mało pokarmu i nie dokarmiam dziecka - mimo ze Mała wyglądała dobrze (żadnych śladów zagłodzenia w każdym razie ;)), jedynie trochę marudziła! Ale widać pediatra - kobieta, a pediatra - mężczyzna to dwa rożne światy! :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Myślę, że dobry pediatra, a niedokształcony pediatra to różnica :P

    OdpowiedzUsuń